Burn-out crisis! – Welke crisis?
Er wordt weleens gezegd “Stop talking – start acting” en in de context van de burn-out preventie en herstel hulp-verlening is dit zeker toepasselijk. Zouden we op een brandend olieplatform ook eerst een aanvraag doen voor meer onderzoek naar de brand? Nee, natuurlijk niet, we zouden er alles aan doen om de brand zo snel als mogelijk geblust te krijgen. Zouden we dit ook niet moeten doen met ‘burn-out’?
Laten we eens even kort bekijken wat er in dit kader op dit moment in Nederland gebeurt:
- 1 op de 7 werkenden loopt met burn-out klachten rond of zit onnodig lang hulpeloos thuis. Laten we hier een van de vele ‘standaard oplossingen’ als voorbeeld nemen; hoogstwaarschijnlijk met de beste bedoelingen wordt iemand zes weken naar huis gestuurd om ‘vooral niets te doen’. Na zes weken wordt er vastgesteld dat er inderdaad sprake is van een ‘burn-out’ en wordt de persoon doorverwezen naar een netwerk hulpverlener. Helaas komt de persoon dan in bijna alle gevallen op een wachtlijst te staan en wordt nog steeds niet geholpen. Er zijn nu dus vele kostbare weken om de persoon met een “persoonlijke crisis” direct bij te staan verloren gegaan. Sterker nog, na weken “aan hun lot te zijn overgelaten” – is de crisis alleen nog maar ernstiger geworden.
- 1 op de 4 jongeren kampt met hetzelfde probleem. Het kost werkgevers en de staat meer dan 2 miljard! We zien ook bij de jongeren een ernstig probleem. Recent werd de noodzaak van handelen nog maar weer eens in de media belicht. Helaas ligt de noodzaak van handelen voor velen in het blijven volgen van het huidige ‘systeem’ en het doen van (nog) meer onderzoek. Wij denken dat er al genoeg data beschikbaar is, data die blijkbaar alle verwarring in de hulpverlening en het burn-out terugval cijfer van ±70% (CBS/TNO) alleen maar verder versterkt. De crisis is “NU” en jongeren zitten niet te wachten op meer onderzoek – zij wachten op duurzame hulpverlening. Duurzame hulpverlening die nu al mogelijk is.
- In 2000 voorspelde de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) al dat psychische klachten in 2020 de grootste oorzaak van ziekteverzuim zouden worden. Uit onze ervaring blijkt dat deze WHO uitspraak ‘profetische’ vormen aan heeft genomen en helaas werkelijkheid aan het worden is. Daarom doen wij er door een duurzame preventie en herstelbijdrage alles aan om het ‘tij te keren’. Niet ergens in de toekomst – maar nu!
Toch blijkt uit de discussies die wij bijna dagelijks hebben dat er een ‘giga weerstand’ is om buiten de gebaande paden van het huidige ‘systeem’ te gaan. Uit ervaring weten we dat de gemiddelde herstel-periode van 242 dagen (CBS/TNO) en het terugval cijfer van ±70% het resultaat zijn van het huidige ‘systeem’ en dat er wel degelijk fundamentele veranderingen in benadering beschikbaar zijn. Waar geavanceerde interventie-technieken worden ingezet zijn mensen met een burn-out in drie kalender maanden weer volledig terug op het werk. Op eenzelfde wijze kunnen jongeren en ouderen preventief geholpen worden zodat ze in de toekomst geen onderdeel van de statistiek zullen worden.
Wij spreken regelmatig werkgevers die in de huidige arbeidsmarkt amper aan geschikte nieuwe mensen kunnen komen. Langdurig ziekteverzuim legt hierbij nog eens onnodig meer druk op de al in de organisatie aanwezige gezonde medewerkers, klanten gaan dit ervaren en uiteindelijk worden de bedrijfsresultaten hierdoor negatief beïnvloedt. Kortom met 1 op de 7 werkenden en 1 op de 4 jongeren die kampen met burn-out klachtenlijst het ons dat de huidige situatie een crisis is en er ook als zodanig behandeld dient te worden.
Waarom nog langer wachten om burn-out te voorkomen en hierbij duurzame herstelprogramma’s onmiddellijk in te zetten? Mensen helpen gezond te zijn, zeker en comfortabel onder alle omstandigheden dat is onze missie en daar werken wij als VitaliteitsGroep 24/7 aan.
Vind jij ook dat er sprake is van een burn-out preventie en herstelcrisis? Wil jij meedenken en samenwerken met ons aan een gezondere toekomst voor jong en oud, neem dan nu contact met ons op.
