Lijden verkorten?
Laten we externe partijen bepalen hoelang medewerkers, collega’s mogen lijden?
Blog: Fons van den Bemd – VitaliteitsGroep
Lijden bij overspannenheid en burn-out klachten kan aanzienlijk worden beperkt voor diegene die hierdoor is getroffen. Hier profiteert ook zijn of haar directe omgeving van.
Enkele situaties waar wij bij de VitaliteitsGroep bijna dagelijks mee te maken krijgen:
- Er melden zich mensen, met ernstige klachten bij ons met een schreeuw om hulp. Vaak wachten ze al meer dan twee maanden op goede hulp. Hebben ze bij ons een intake gehad, alle vertrouwen in onze snelle & intensieve aanpak worden ze te vaak terug geroepen door bijvoorbeeld de arbodienst. Het resultaat is dat ze op wachtlijsten blijven staan, zieker worden (meer en langer lijden) en ca een jaar nodig hebben om (niet altijd duurzaam) te herstellen.
- Nog dramatischere situaties zijn werkende moeders met kleine kinderen. Vaker heb ik aan de keuken tafel gezeten bij een moeder met ernstige klachten. Totaal verward en niet kunnen overzien wat er men hen gebeurd en hoe en wanneer ze geholpen worden. Een afspraak over twee weken met bedrijfsarts of huisarts en op naar andere wachtlijsten… Ik hoef geen beeld te scheppen van hoe en wat het gaat binnen een gezin met een zieke moeder, denk ik. Laat staan wat voor mogelijke gevolgen dit heeft voor de kinderen op latere leeftijd…
Beste werkgever, zou je het lijden van medewerkers die kampen met overspannenheid- en burn-out klachten willen beperken?
En niet langer de leverancier (mogelijk de arbodienst) laten beslissen over hoe lang deze medewerker, zijn/haar omgeving en de onderneming er onder moeten lijden?
